Λουτρώνας

Λουτρώνας

el

ABD.08

40.932114

24.971725

Ο Λουτρώνας από τη δυτική και εσωτερική πλευρά των τειχών του Πολυστύλου.
Στο βυζαντινό Πολύστυλον, ένα από τα παλαιότερα κτίσματα, σήμερα ερείπιο, είναι ένα μικρό βαλανείο (λουτρό). Χρονολογείται στον 4ο - 5ο αιώνα. Τα δημόσια λουτρά, κατά τη ρωμαϊκή εποχή, αλλά και στους βυζαντινούς χρόνους, είχαν ιδιαίτερη σημασία στην κοινωνική ζωή των κατοίκων μιας πόλης. Όπως διακρίνεται στο σχεδιάγραμμα που παρατίθεται, ο Λουτρώνας αποτελείται από τρεις διακριτούς χώρους: την είσοδο και τα αποδυτήρια των λουομένων, τον μεσαίο, κυρίως χώρο, με ιδιαίτερα χοντρούς τοίχους και με υπερυψωμένο το δάπεδο (υπόκαυστα), που είναι ο κυρίως θερμαινόμενος λουτρώνας, ενώ στη νότια πλευρά, βρίσκεται ο τρίτος χώρος, η εστία του συγκροτήματος, που τροφοδοτεί με ζεστό αέρα και νερό, τους χώρους του λουτρού.
Ο μεσαίος χώρος (caldarium) έχει διαστάσεις 4,05μ. x 2,65μ. και διατηρεί μέρος από τα υπόκαυστα. Ειδικότερα, σώζονται δύο σειρές, πλινθόκτιστων, τετράπλευρων πεσσίσκων στο δάπεδο, με τέσσερεις πεσσίσκους η καθεμιά, ύψους 0,47μ. Το δωμάτιο φαίνεται ότι έφερε επτά σειρές με τέσσερεις ή πέντε πεσσίσκους η κάθε σειρά. Ο πυθμένας των υποκαύστων είναι στρωμένος με πήλινες πλάκες. Πήλινος αγωγός τετράγωνης διατομής, για τον εφελκυσμό του αέρα εισέρχεται στον ανατολικό τοίχο του δωματίου, καλυμμένος με πέτρινες πλάκες, χωρίς συνδετικό κονίαμα.
Τέλος, στη νότια πλευρά του Λουτρώνα υπάρχει η «εστία», με το στόμιο τροφοδοσίας της (praefurnium), στην οποία διακρίνονται δύο οικοδομικές φάσεις. Στην α΄ φάση ανήκει ο νότιος τοίχος και μικρό τμήμα του ανατολικού τοίχου.
Ο λουτρώνας χρονολογείται με επιφύλαξη στον 4ο αιώνα. Ωστόσο, δύο χάλκινα νομίσματα Αυρηλιανού (270 - 275), που βρέθηκαν μέσα στη λάσπη-κονίαμα του νότιου τοίχου του νότιου χώρου κατά τη β΄ φάση, αποτελούν terminus post quem για τη β΄ φάση του λουτρώνα και ante quem για την α΄ φάση του λουτρώνα.

AH