Οικία ψηφιδωτού

Οικία ψηφιδωτού

el

MAR.11

40.880065

25.512698

Οι ανασκαφές στην αρχαία πόλη της Μαρώνειας ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και παρά την εκτεταμένη καταστροφή που είχε υποστεί όλη η περιοχή, τα ανασκαφικά δεδομένα, σε συνδυασμό με τα ευρήματα και ειδικά τα νομίσματα, προσφέρουν σημαντικά στοιχεία για τη ζωή των κατοίκων. Πρόκειται για πολυάνθρωπη πόλη, καθώς σύμφωνα με εκτιμήσεις ο πληθυσμός της ξεπερνούσε τις 12.000 κατοίκους. Στις θέσεις Αλκή και Μεσονήσι ανασκάφηκε το νεκροταφείο της πόλης, που χρονολογείται επίσης στον 4ο αι. π.Χ.
Στα ΝΔ του Αρχαίου Θεάτρου έχουν αποκαλυφθεί τρία κτίρια του 4ου π.Χ. αιώνα, με ένα εντυπωσιακό ανάλημμα το οποίο συγκρατεί το άνδηρό τους.
Στα ΝΔ του Αρχαίου Θεάτρου βρίσκεται η συνοικία με τις περίφημες κατοικίες των Μαρωνιτών, από τον 4ο και τον 3ο π.Χ. αιώνα. Τα δωμάτια έχουν χτιστεί γύρω από δύο αυλές, μία λιθόστρωτη, που οδηγεί σε βοηθητικούς χώρους του οικήματος, την κουζίνα και το λουτρό και μια πλακόστρωτη αυλή με περιστύλιο, που οδηγεί στο κυρίως δωμάτιο της οικίας, τον «ανδρώνα». Η μία αυλή, αυτή του 3ου π.Χ. αιώνα, έχει εμβαδόν 645 τ.μ. και διαθέτει ψηφιδωτά δάπεδα.
Η κάτοψη παριστά ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα υστεροκλασικής οικίας της αρχαίας Μαρώνειας, η οποία, όπως και το θέατρο, στην οικοδόμησή τους, ακολουθούν τις αρχές του Ρωμαίου συγγραφέα και αρχιτέκτονα Βιτρούβιου. Η κατανομή των χώρων της οικίας, γύρω από δύο αυλές, αντιστοιχεί στην περιγραφή της «ελληνική οικίας» στο 9ο κεφάλαιο του 6ου βιβλίου «Περί αρχιτεκτονικής» του Βιτρούβιου (1ος π.Χ. αιώνας). Σύμφωνα λοιπόν με το κείμενο της πραγματείας του σπουδαίου αυτού αρχιτέκτονα, οι υπαίθριοι χώροι είναι τα δύο τρίτα των ημιυπαιθρίων και περίπου το ένα δεύτερο των κλειστών χώρων. Διακρίνονται επίσης οι δημόσιοι από τους ιδιωτικούς χώρους και ακόμη οι χώροι της ανάπαυσης και της διασκέδασης και τα δωμάτια της οικογένειας, των δούλων και των ζώων.
Στη θέση Παλαιοπηγάδα έχουν ανασκαφεί υστεροκλασικές - ελληνιστικές οικίες. Σε μία οικία, η οποία χρονολογείται στα τέλη του 4ου – αρχές του 3ου π.Χ. αιώνα, σώζεται στον ανδρώνα, πολύχρωμο, ψηφιδωτό δάπεδο, με φυσικές πέτρες που δημιουργούν γεωμετρικά σχέδια και απεικόνιση καρπών και φύλλων αμπέλου.
Λεπτομέρεια του ψηφιδωτού δαπέδου, με φύλλα και καρπούς αμπέλου.

TH